Geschiedenis vd Stabyhoun

Geschiedenis van de Stabyhoun/Stabijhoun

NAAMGEVING

Hoewel vaak Stabij genoemd is de werkelijke naam Stabyhoun, is zo ook op de stambomen terug te vinden en de benaming van de eerste rasvereniging.

Tot 1978 is de benaming (Stabyhoun) door de rasvereniging gehanteerd , maar bij het aantreden van Atjo Westerhuis als voorzitter is deze benaming stilaan gewijzigd. Waarom? Waarschijnlijk omdat men deze y niet meer als oorspronkelijk (ee) uitspreekt. Behalve dan in de Friese Wouden. Inmiddels bestaat er ook een tweede rasvereniging die de originele naam wel draagt “Onze Stabyhoun”.
De ij is van oorsprong een verlengde i. Woorden als prijs en schijnen werden in de Middeleeuwen geschreven als prise en schinen. Om in de schrijftaal duidelijker aan te geven dat deze i lang moest worden uitgesproken, verdubbelde men hem: priise, sc(h)iint (‘schijnt’). Later kreeg de tweede i een haaltje (j). Dat was mede omdat er in de Middeleeuwen vaak geen punt op de i werd gezet en ii soms verward werd met de u. Vanwege die verwarring met de u raakte overigens ook de y (de i-grec) in sommige woorden in gebruik als schriftelijke weergave van een [ie]-klank. Het woord wijf (in de Middeleeuwen uitgesproken als [wief]) kon volgens Nicoline van der Sijs (in haar boek Taal als mensenwerk. De geschiedenis van het ABN) geschreven worden als wif, wiif, wyf en wief. In de loop van de zestiende eeuw veranderde de uitspraak van de ij: van [ie] naar [ei].
De ei is ontstaan uit een e voor woorden met -nd of -nt (wij zeggen einde, maar het Duits nog steeds Ende), uit de Germaanse lettercombinatie egi (zo kennen wij zeil en het Duits Segel), of uit de combinatie ai (heide, naast het Gotische haidi). De ei werd vroeger uitgesproken als [ee] en later als [ai]. Tussen 1500 en 1700 veranderde de uitspraak in [ei]. (bronnen: De Nederlandse taal en bureau Meertens)
De benaming werd oorspronkelijk uitgesproken als Stabee en is verbasterd naar Stabij. Het wordt houn” is de oude schrijfwijze voor “hond” . Nu gebruikt men daar het woord “hûn” voor . Stabyhoun is de naam die in 1942, bij de erkenning door de Raad van Beheer op Kynologisch gebied, is gegeven aan ons ras.
Echter in 2011 heeft de Raad van beheer, op verzoek van de NVSW, de naam gewijzigd naar Stabijhoun.(zonder hiervan de leden in kennis te stellen)

Rinske, onze eerste hond (geboren 28-12-1978 overleden 1-7-1989)

Haar moeder Detsje